Войтка Ірына Антонаўна – педагог, паэтэса, член Саюза пісьменнікаў Беларусі з 2010 года, кіраўнік Слонімскага літаратурнага аб’яднання імя Анатоля Іверса з 2006 года.
Ірына Антонаўна Войтка нарадзілася 23 кастрычніка 1961 г. у вёсцы Каралін Зэльвенскага раёна. У 1979 г. скончыла Каралінскую СШ, у 1984 г. – філалагічны факультэт БДУ. Настаўнічала на Зэльвеншчыне. Шмат гадоў жыве і працуе ў Слоніме.
Паэтычную натуру Ірыны Антонаўны разгледзелі настаўнікі. Яе выбар беларускай філалогіі быў добра асэнсаваным. У Белдзяржуніверсітэце І. Войтка вучылася ў паэтаў і навукоўцаў Алега Лойкі, Максіма Танка, Рыгора Барадуліна, Таццяны Шамякінай.
У юнацтве вершы паэткі друкаваліся ў “Чырвонай змене”, зэльвенскай газеце “Праца”. Потым на старонках газет “ЛіМ”, “Настаўніцкая газета”, “Слонімскі веснік”, “Гродзенская праўда”, у часопісах “Маладосць”, “Роднае слова”, “Пралеска”, дзіцячым часопісе “Вясёлка”, у калектыўных зборніках паэзіі “Золак над Шчарай” (1994), «Паэтычная Слонімшчына» (2000), «Пад гукі паланэза» (2005), «Зоры над Зяльвянкай» (2008), у літаратурных альманахах Гродзенскага аддзялення Саюза пісьменнікаў Беларусі “На Нёманскай хвалі” і ў іншых выданнях.
Творы паэтэсы уключаны ў хрэстаматыю для старшакласнікаў “Сэрцам роднага слова краніся” (Мінск, “Народная асвета”, 1998), у зборнік гістарычнай літаратуры “Бацькаўшчына” (Мінск, “Юнацтва”, 2005).
І. Войтка выдала дзве кнігі паэзіі: “Спасціжэнне” (2003), “Пагляджу вачамі неба” (2010).
Вершы паэтэсы перакладаліся на рускую і ўкраінскую мовы.
Творчасць слонімскай паэткі Ірыны Войтка даўно знаёма аматарам паэзіі. Тэматыка яе твораў разнастайная: аб роднай прыродзе, прыгажосці і вечнасці жыцця, аб продках і маці, аб духоўнасці і вечных ісцінах. Яе творчасць ўражвае багаццем вобразаў, што бяруць свой пачатак з той моцнай унутранай крыніцы мастака, у якой з’ядналіся натхненне, яе асабістыя эмацыянальныя адчуванні, захапленні, уражанні. Лірычная жаночая душа, умела выкарыстоўваючы тонкія пачуцці, заварожвае любоўю да прыроды роднага краю, прымушае суперажываць разам з ёю, гаворачы пра каханне, навівае прыемны роздум, разважаючы аб жыцці і чалавечым шчасці. Ірына Антонаўна – паэт-псіхолаг. Яна ўмее ўпраўляць людскімі пачуццямі. Раскрываючы перад чытачом сваю душу, яна падпарадкоўвае сабе ягоную.
Асобнае месца ў творчасці I. Войткі займае патрыятычная тэма. Творы паэткі спрыяюць адраджэнню духоўнасці, выхаванню грамадзяніна і патрыёта, які паважае і шануе традыцыі свайго народа, ганарыцца яго духоўнай культурай, сваёй Радзімай. Ірына Антонаўна вядзе вялікую работу па папулярызацыі роднага слова, беларускіх аўтараў. Выступае з вершамі ў бібліятэках, школах і іншых навучальных установах, ў працоўных калектывах. Паэтка закахана ў беларускую мову, гэта для яе найвялікшы скарб. У 2011 годзе да 50-гадовага юбілея паэтэсы Слонімская раённая бібліятэка імя Я. Коласа выдала невялікі зборнік яе вершаў, прысвечаных роднай мове і Беларусі “Спадчыны роднае слова” (Слонім, 2011).
О, роднае слова,
Ты люба і міла,
Ты сэрца сабою
Маё паланіла.
Як ты зразумела,
І шчыра, і блізка –
Матуля, сцяжынка,
Вясёлка, калыска…
З 2006 года І. Войтка кіруе Слонімскім літаратурным аб’яднаннем імя Анатоля Іверса. Аб’яднанне праводзіць работу з моладдзю па захаванню і папулярызацыі беларускай мовы і культуры. Сюды прыходзяць і далучаюцца людзі, каб наталіць душу хараством і веліччу Слова, каб несці святло і дабрыню па жыцці.
І. А. Войтка з 2002 г. загадчык дзяржаўнай установы адукацыі «Яслі-сад № 3 г. Слоніма», які працуе ў накірунку рэалізацыя адукацыйнай мадэлі «Этнасад». Укараніла ў работу ўстановы тэхналогіі развіваючага навучання для вывучэння роднай мовы ў дашкольнікаў. Стварыла ў садку этнаграфічны музей. У 2003 г. яслі-сад № 3 г. Слоніма заняў 3 месца ў вобласці ў конкурсе беларускамоўных дашкольных устаноў «Зорачка». Вопыт работы калектыву прэзентаваўся ў навукова-метадычным часопісе «Пралеска».
У 2014 годзе Ірына Антонаўна ўзнагароджана Ганаровай граматай галоўнага ўпраўлення ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі Гродзенскага абласнога выканаўчага камітэта за значныя дасягненні ў літаратурна-творчай і грамадска-культурнай дзейнасці.
Па матэрыялам:
1. | Золак над Шчарай: [літаратурна-публіцыстычны зборнік членаў Слонімскага літаб’яднання] / Слонімскае літаб’яднанне. – Слонім: [б. в.], 1994. – С. 40. |
2. | Ірына Войтка // Гродзенская праўда [Электронны рэсурс]. – Рэжым доступа: http://grodnonews.by/category/kul-tura/news48282.html . – Дата доступа: 21.11.2018 г. |
3. | Войтка, Ірына. Жыве ў Слоніме Слова…[Электронны рэсурс] / Ірына Войтка. – Рэжым доступа: http://pisateli.by/2015/litobedinenie_slonim.pdf . – Дата доступа: 21.11.2018 г. |
4. | Войтка, Ірына. Спадчыны роднае слова: вершы / Ірына Войтка; Слонімская цэнтральная раённая бібліятэка імя Я. Коласа, аддзел бібліятэчнага маркетынгу; [склад. Л. І. Буцько, рэд. Р. А. Тырля, адказны за выпуск Л. У. Рэпінская]. – Слонім: [б. в.]. – 2011. – [11] c. |
5. | Войтка, Ірына. Спасціжэнне: вершы / Ірына Войтка. – Слонім: ГАУПП “Слонімская друкарня”, 2003. – 38, [2] с. |
6. | Пад гукі паланеза: літаратурны альманах / Слонімскае літаратурнае аб’яднанне імя Анатоля Іверса; [уклад. І. Л. Сяргейчык]. – Слонім: ГОУПП “Слонимская типография”, 2005. – 104, [8] с.: іл. |
7. | Цывінская, Анна. Творчая зала Ірыны Войтка / Анна Цывінская // Слонімскі веснік. – 2015. – № 101 – 102. – 2 верасня. |